Moederschap: een oproep tot de strijd

Als er weer een Moederdag aankomt, worden we overspoeld door een zee van sentimentele, liefdevolle en zoete woorden over de dingen die moeders allemaal voor ons doen. Het is goed om al die dingen te erkennen, te waarderen en te prijzen, maar dat is niet wat ik vandaag wil doen. Ik wil me terugtrekken uit het sentimentele en kijken naar de ongelofelijke sterke positie waartoe God Zijn vrouwen geroepen heeft.

Ja, ik zei bewust ‘Zijn vrouwen’, en niet alleen die vrouwen die moeders zijn. Het vrouw-zijn in deze betekenis is hetzelfde als moeder-zijn. Als je een vrouw in Christus bent en gehoorzaam aan Hem bent, heb je evenveel deel aan deze oorspronkelijke vrouwelijke kracht als vrouwen die kinderen gebaard hebben.

Ik sprak ooit voor een zaal die gevuld was met zwangere buiken, baby’s die borstvoeding kregen en mollige peuters. In een menigte zie je deze kracht van buiken, baby’s en peuters bijna altijd verdwijnen, maar niet in deze zaal. Het was adembenemend om deze groep zo vanaf het podium te zien. Het herinnerde mij aan dit heerlijke gedeelte in het Hooglied waar de man zegt over zijn bruid: ‘Wie is zij die verschijnt als de dageraad, mooi als de volle maan, zuiver als de gloeiende zon, schrikwekkend als zij die vaandels opheffen?’ (Hooglied 6:10 HSV). Deze schoonheid en angstaanjagendheid komen alleen samen als de bruid een moeder wordt.

Het is geen wonder dat de wereld zich zo ongemakkelijk voelt wanneer christelijke vrouwen kinderen krijgen -  het is een angstaanjagende zaak.

Baby’s veranderen de wereld

Er is een negentiende eeuws gedicht waarin elke strofe eindigt met dit krachtige refrein:

Out of the mouth of babies and infants,
You have established strength
Because of your foes,
To still the enemy and the avenger.

Uit de mond van baby’s en zuigelingen

Hebt u kracht gevestigd

Omwille van uw vijanden,

Om de vijand en de vergelder tot zwijgen te brengen

Indien God als doel voor onze baby’s heeft om met deze kracht de vijand tot zwijgen te brengen, dan is het moederschap een cruciaal onderdeel van het vrouw-zijn. Het is een belangrijk werk in het Koninkrijk en het transformeert culturen.

Het moederschap is de meest essentiële roeping van de vrouw omdat het essentieel is voor de voortplantingskracht die God ons geschonken heeft. Dat is onze sterkte, dat is onze glorie en dat is onze ware macht. Wij maken baby’s en baby’s veranderen de wereld.

De moderne ‘vrouw’

Moderne vrouwen hongeren naar macht. Ze demonstreren, eisen en vechten – doen alles wat ze kunnen – om een soort van macht te krijgen omdat ze zich er pijnlijk van bewust zijn dat er een tekort aan vrouwelijke macht is. De afschuwelijke ironie is dat ze de lichamen van ongeboren baby’s onder de voet lopen wanneer ze het recht op abortus opeisen als een vrouwelijke kracht. Maar dit alles is een verdraaiing van de ware aanstootgevende vrouwelijke macht – die van het baren van kinderen, datgene wat zij verwerpen.

Langzaamaan zijn wij gaan geloven dat machtige vrouwen diegenen zijn die zich losgekoppeld hebben van hun vruchtbaarheid. We staan beschaamd over onze buiken. Bewust onvruchtbare vrouwen verachten ons baren, alsof het baren van kinderen een hobby is voor minderbedeelden en laaggeschoolden. Ze halen de glorie en het ontzag uit seks, zowel uit de daad zelf als uit het ongelofelijke oorspronkelijke plan dat God in de seksualiteit van de mens gelegd had. Liefde die voortplant. Mannen en vrouwen die voortdurend nieuwe mannen en nieuwe vrouwen voortbrengen.

Ze hebben ons ervan overtuigd dat moederschap niet de moeite waard is om voor te strijden en dat kinderen in het huwelijk geen waarde hebben.

Jouw aandeel in het heersen over de wereld

De Heer heeft jullie samen tot één geheel, tot één geest gemaakt. Dat had Hij toch niet hoeven doen? Want Hij had genoeg geest over voor twee. Waarom heeft Hij jullie dan toch tot één gemaakt? Omdat Hij wilde dat jullie kinderen Hem zouden dienen. (Maleachi 2:15, BasisBijbel)

Je werk met je kinderen doet ertoe. Het doet ertoe dat jij je leven uitstort voor hen. Zij doen er toe. Omdat God dat zo gemaakt heeft. Hij heeft bepaald dat er op die manier kracht in de wereld komt. Hij zoekt kinderen die Hem willen dienen. Die groeiende buik, dat hongerige gehuil midden in de nacht, de troost van je borst, die armpjes rond je been, het kind op je heup, de tiener in de auto, de lach om pas verloren tanden, het gewicht van de kinderwagen die je duwt – dat is jouw kracht, dat is jouw macht, dat is jouw hand in de heerschappij over de wereld.

Veel meer dan biologie

Ik hoor alle tegenwerpingen al komen – alle afschuw omdat ik durf te zeggen dat de kracht van vrouwen in het baren van kinderen ligt (alsof dat niet iets wonderlijks is). Kunnen we echt alleen maar kracht hebben in onze biologische functies? Natuurlijk niet. Is er niet meer in het leven dan baby’s op de wereld zetten? Absoluut.

Je moet die glorieuze daad verderzetten door hen te leren om de Heer te vrezen, om Hem lief te hebben met hun hele hart, verstand, ziel en kracht. En hoe moeten we dat doen? We doen dat eerst en vooral door Hem lief te hebben met ons hele hart. We moeten Hem liefhebben met ons hele verstand. We moeten Hem liefhebben met onze hele ziel. En we moeten Hem liefhebben met al onze kracht, waaronder de kracht om baby’s te krijgen.

Spurgeon zei: “Degenen die denken dat vrouwen die aan huis gekluisterd zijn met haar kleine gezin niets doen, denken het tegenovergestelde van de waarheid… Moeders, de training in de godvrezendheid van uw nageslacht is uw eerste en meest dringende taak.” Als je geen kinderen hebt, of niet getrouwd bent, ben je nog steeds geroepen om te leven alsof je deel bent van deze glorieuze oorspronkelijke vorm van moederschap -  je bent geroepen om te leven zoals een vrouw die God eert in haar moederschap. Als je Gods ontwerp en doel voor vrouwen omarmt –zowel voor vrouwen in het algemeen als voor jezelf – dan eer je God in je leven.

Voor niets minder geschikt

Beeld je eens alle speeltuinen in je stad in. Beeld je in dat ze allemaal gevuld zijn met kinderen die weten wat het betekent om geliefd te zijn. Ze kennen God en kennen Zijn volgelingen – harten gevuld met verhalen over Zijn trouw.  Schommels die het gewicht dragen van kinderen die leven in de vreugde van de Heer – kinderen die weten wie ze zijn en wat hun doel is. Nu vraag jezelf eens af: in wat voor stad zou dat mogelijk kunnen zijn? Wat zou het betekenen als elke speeltuin in ons land gevuld was met christelijke kinderen? Dat zou betekenen dat je in een christelijk land woont.

Wanneer Paulus de taken van de christelijke vrouw beschrijft in Titus 2:3-5, dan beschrijft hij niet een soort rustoord voor overgevoelige mensen – waar we discreet en kuis moeten zijn en onze mannen en onze kinderen moeten liefhebben omdat we nergens anders bij horen. Hij beschrijft ons strijdveld. Hij zegt dat we voor niets minder geschikt zijn.

Paulus beschrijft de rol van een goede vrouw in het voortbrengen van het soort kinderen dat je je net inbeeldde in die speeltuin. Hij roept vrouwen op om hun krachtige, glorieuze en wereldveranderende werk te doen – het grote, goede werk, Zijn werk waardoor de vijand en de vergelder het zwijgen worden opgelegd.

Rachel Jankovic is moeder van zeven kinderen. Ze is de auteur van ‘Loving the Little Years: Motherhood in the Trenches’ en is nauw betrokken bij een bediening van Bijbellezen voor vrouwen.

Dit artikel verscheen op 12 mei 2018 op Desiring God (www.desiringgod.org) onder de titel: ‘Motherhood: A Call to Arms’. Het artikel is met toestemming vertaald.