Zwangerschap, geboorte en borstvoeding

Het moederschap is mij gegeven. Daarom is het een geschenk. Daarom mag het een offer voor God zijn. Daarom mogen we het met vreugde doen. Als we het doen voor Hem, hier, en nergens anders, leren we Gods wegen kennen. In deze taak, en geen andere, verlangt God naar trouw. – Elisabeth Elliot.

Zwangerschap

Elk nieuw leven is een nieuw handwerk van God. Van eeuwigheid al bedacht. Hij stelde de tijd en plaats vast waarop deze baby geweven zou worden in de moederschoot (Ps. 139:13). Aan dit unieke plan van God mogen wij als vrouwen meewerken. Uit de samensmelting van één zaadcel en één eicel ontstaat nieuw leven. Uniek DNA. God heeft het zo bedacht: dat we zo heel klein zouden beginnen en negen maanden lang in onze moeders zouden groeien. Het leven begint bij de conceptie. God geeft dat leven en daarom is het ook zo waardevol. Daarom is abortus ook zo erg. De baarmoeder zou de meest veilige plaats voor een baby moeten zijn.

De zwangerschap kan een tijd van moeite voor vrouwen zijn. Ook dit onderdeel in ons leven is onderworpen aan de zondeval. Het is goed om dit als zusters toe naar elkaar ook uit te spreken. Maar laten we het daar niet bij laten. Je mag geloven dat deze zwangerschap en het ‘lijden’ dat daarbij hoort, bij Gods plan voor ons leven hoort. Hij geeft je het voorrecht nieuw leven te dragen. Al onze zorgen en het lijden mogen we in gebed brengen bij God. Hij kent je angsten of zorgen. De angst of je het wel aankan, de zorg rondom financiën of de onzekerheid of het allemaal wel goed gaat. Hij zal zorgen. Hij zegt niet: ‘Ik geeft jou een kind en nu mag je het verder zelf uitzoeken.’ Nee, Hij is de God die voorziet. Leg al je zorgen en moeiten in Zijn handen. De tijd dat je zwanger bent is uniek. Er vindt een groot wonder plaats. Geniet van deze bijzondere tijd. Wees dankbaar voor de kleine schopjes in je buik. Dank je Schepper dat Hij jou zo prachtig heeft gemaakt en dat Hij een wonder werkt in jou.

Bevalling

Na 9 maanden weven en borduren is het tijd voor de geboorte. Voordat je je kindje kunt vasthouden is er eerst een bevalling nodig. Voor sommige vrouwen kost dit weinig moeite, maar de meeste vrouwen maken ‘barensnood’ mee. Dat is ook het woord dat in de Bijbel gebruikt wordt om lijden en moeilijkheden aan te duiden (Rom. 8:22-23). Met dat laatste stukje van de bevalling, die intense overweldigende pijn waar geen ontkomen aan is, die allergrootste nood… daarmee wordt de nood van de wereld vergeleken. De bevrijding uit deze nood noemen we verlossing. Intense verlossing als de baby uit je glijdt.

De wereld om ons heen is vol stemmen. Bijvoorbeeld stemmen die zeggen dat een bevalling vreselijk is. Maar weet dat een bevalling iets natuurlijks is. Onnodig medisch ingrijpen moet zoveel mogelijk voorkomen worden. Je lichaam is gemaakt om het kindje dat in je groeit te baren. Ook hierin moeten we ons oog gericht houden op God. Hij die een kindje in je vormt, zal je ook de kracht geven om het kind te baren. Vrees brengt ons nooit ergens. God wil ons juist rust geven (Hebr. 4). Nergens kun je Zijn Geest ontgaan (Ps. 139:7). Of je nu gekozen hebt voor een thuisbevalling of een ziekenhuisbevalling, of als je onverwacht een keizersnee moet. God is goed. Je hoeft niet tegen een bevalling op te zien. Natuurlijk is het spannend en kan het moeilijk zijn, maar het is ook de mooiste ervaring die je in je leven kunt hebben. Bevallen is geven van leven. Geef je over aan het proces. De pijn mag je omarmen omdat je weet dat door de pijn heen nieuw leven geboren wordt. Miljoenen vrouwen zijn je voorgegaan. Allen ervoeren wat geschreven staat in Johannes 16:21: ‘Wanneer een vrouw baart, heeft zij droefheid, omdat haar tijd gekomen is, maar wanneer zij het kind gebaard heeft, denkt zij niet meer aan de benauwdheid, vanwege de blijdschap dat een mens ter wereld gekomen is’.

Laten wij als vrouwen elkaar bemoedigen. Betrek een medemoeder of doula bij je zwangerschap en bevalling. Titus 2 leert dit ons ook. Die zorg van een oudere, meer ervaren vrouw voor jongere vrouwen. Bemoedig elkaar als je onzeker ben over je post-partum lichaam. Richt je niet op de norm van platte, strakke buiken. Het is geen Bijbelse en realistische norm. De tekenen van een zwangerschap maken schoonheid niet minder, integendeel, de schoonheid krijgt diepgang. Je lichaam, dat er anders uitziet dan op je achttiende, vertelt een verhaal. Een verhaal van leven, een verhaal van een offer voor een kind en een verhaal van de zegen van een gezin.

Borstvoeding

Je borsten zijn niet alleen gemaakt als ornament (hoe mooi ook), maar ze hebben een functie. Zodra je zwanger bent, verandert je lichaam. Je borsten worden groter doordat er meer weefsel gevormd wordt en doordat er een grotere bloedtoevoer plaatsvindt. Aan het eind van de zwangerschap zijn je borsten klaar om nieuw leven te voeden. Borstvoeding is iets heel natuurlijks dat God aan vrouwen gegeven heeft. God geeft ons kinderen en God geeft ons melk. Jouw lichaam is door Hem ontworpen. Ook je borsten. Als voedende moeder mag je een beeld van God zijn. God Die er altijd is voor Zijn kinderen en Die hen niet vergeet. Zo mag je aan je kinderen Gods liefde doorgeven. En dan weten ze: ‘Zoals mama er altijd voor mij was toen ik haar riep, zo is God er altijd als ik tot Hem roep.’

Dit kan best wel een moeilijk onderwerp zijn. Het kan heel pijnlijk zijn als je zelf geen borstvoeding hebt kunnen geven. Daar kunnen allerlei redenen voor zijn. En het is zeker niet zo dat je een slechte moeder bent, wanneer je geen borstvoeding geeft of hebt gegeven. Het is zo belangrijk dat wij als christenmoeders niet in een ‘mommy-war’ rondom borstvoeding verzinken. Maar laten we elkaar hierin steunen en het geen onderwerp van verwijdering laten zijn.

Borstvoeding heeft veel voordelen, zowel voor de moeders als voor het kind. Het is de allerbeste voeding voor een kind. Het is een geschenk van God. Zoek steun bij een oudere Titus-2 vrouw of wees zelf zo’n vrouw. Want borstvoeding is geen ‘optie’ voor de ‘liefhebber’, maar het is iets essentieels voor baby’s en moeders. Onderzoeken geven aan dat maar 1-2% van alle moeders om medische redenen geen melk hebben.  Vaak wordt borstvoeding niet doorgezet door een tekort aan bemoediging en support en door een tekort aan kennis. Laten we ook in dit opzicht elkaar aanmoedigen en er voor elkaar zijn. Borstvoeding geven kan namelijk heel zwaar zijn. Ook het support van je man is onmisbaar. En als je zelf enthousiast bent en het grote belang van borstvoeding inziet, zijn mannen ook enthousiast. Als christenmoeders hebben we ook nog de allerbelangrijkste hulp tot onze beschikking. Onze God die ons gemaakt heeft. Vraag Hem om hulp en doorzettingsvermogen. Hij is je Herder en zogenden zal Hij zachtjes leiden (Jes. 40:11)

Moederen

Moederen is een werkwoord. Het betekent: je als moeder gedragen, de rol van moeder spelen, liefdevol verzorgen. Het feit dat je moeder bent, maakt niet automatisch dat je moedert. Het omarmen van zwangerschap, geboorte en borstvoeding met alles wat daarbij hoort, maakt ons tot een moeder die moedert. En juist dat moederen is wat onze kinderen nodig hebben. Dat moederen maakt dat zij zich geborgen weten in onvoorwaardelijke, altijd aanwezige liefde.

Tot slot

We leven in een gebroken wereld. Dingen lopen vaak anders dan wij gewild hadden. Er zijn veel dingen in het leven waar we voor een goede ‘tweede’ moeten gaan, terwijl we weten dat het andere het beste zou zijn. Zeker op het gebied van zwangerschap, geboorte en borstvoeding kan er veel anders lopen. Dan kan veel pijn en verdriet met zich meebrengen. Maar wij hebben een levende God. Hij wil vergeven, genezen, dragen en bemoedigen. Ga met dit alles naar Hem toe!