Had je verwacht dat het huwelijksleven gemakkelijk zou zijn?

Als we trouwen, geloven de meesten van ons stiekem dat hoewel veel huwelijken heel moeilijk zijn, het onze anders zal zijn. We beginnen allemaal enthousiast met bemoedigen en ondersteunen. We beleven vreugde aan elkaar. We trouwen met een fantastische persoon van wie we zielsveel houden en die we zelf gekozen hebben om mee te trouwen. We zullen niet meer alleen zijn. We zullen geweldige seks hebben zo vaak als we maar willen. Alleenstaand zijn was zwaar, en vergeleken daarmee zou het huwelijk gemakkelijk moeten zijn. Er zullen hier en daar vast wel moeilijkheden zijn, maar als we onze arm in die van onze zielsverwant leggen, dan zullen de bergen onder onze voeten smelten.

Adam leek dit zo te voelen. Toen Adam voor het eerst de vrouw zag die God geschapen had om zijn metgezel te zijn, kon hij zijn vreugde niet bedwingen: “Deze is ditmaal been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees!” (Genesis 2:23a HSV). Ergens diep van binnen waardeerde Adam dat de vrouw, door God gevormd uit Adams eigen vlees om zijn helper te zijn, in zijn behoefte aan gezelschap, ondersteuning en plezier zou voorzien, zoals niets anders wat God geschapen had dat zou kunnen. En ze zou inderdaad voorzien, want God zag: “Het is niet goed dat de mens alleen is” (Genesis 2:18 HSV), en in zijn compassie schiep God de volmaakte partner voor Adam.

Adams verwachtingen die dag waren zo hoog als ze maar konden zijn op die eerste dag. Adam was nog niet bedorven door zonde, zoals diegenen van ons die na hem kwamen, en ook had hij nog niet de gevolgen van de zonde gezien toen hij Eva voor het eerst zag. Maar zijn begrijpelijke, zelfs gerechtvaardigde naïviteit beschermde hem niet tegen de harde realiteit die nog moest komen. Het mooie plaatje van vriendschap en intimiteit stort tragisch en met geweld in elkaar in Genesis 3.

Heeft God op een of andere manier een fout gemaakt? Had Hij niet door dat het zwakke inschattingsvermogen van deze vrouw hen beiden – en de hele mensheid die volgde – in het verderf zou storten? Had Hij niet door dat het huwelijk tussen Adam en Eva moeilijker zou zijn dan dat zij zich ooit konden voorstellen? Ze gaven letterlijk het paradijs op om te zwoegen voor iedere mondvol voedsel. Geen enkel huwelijk is ooit gemakkelijk geweest.

Het wonderlijke is dat we dat wel altijd lijken te verwachten voor onszelf.

Liefde in het Land van Gemak?

Natuurlijk is het huwelijk niet het probleem. Zonde is het probleem. Adams zonde. Eva’s zonde. Onze zonde. Elk huwelijk sinds Adam en Eva gaat gebukt onder het gewicht van de zonde. Zonde maakt elk huwelijk zwaar. Elk huwelijk, punt. Dus zouden we dan beter niet trouwen? Het huwelijk vermijden zal ons leven er niet gemakkelijker op maken. Vraag dat maar aan een alleenstaand persoon.

God heeft het huwelijk blijkbaar niet geschapen om het leven gemakkelijker te maken. God schiep het huwelijk om schoonheid, diepte, kracht en liefde te ontplooien die nooit ontdekt konden worden in een land van ‘gemak.’ God schiep het huwelijk om ons te helpen binnen te treden in de wereld van de ware liefde. Wanneer we verder kunnen kijken dan de dagelijkse irritatie, ongemak en egoïstische ergernis om een glimp op de vangen van wat liefde werkelijk is, dan zal het ons op de knieën brengen in lofprijs. Niet voor ons huwelijk, maar voor God zelf. God schiep het huwelijk om ons te tonen hoe Zijn liefde voor ons eruit ziet.

Het beste huwelijk en de slechtste bruid

Wij, de kerk, hebben het onuitsprekelijke voorrecht om de bruid van Christus te zijn (Efeze 5.25; Openbaring 19:7-9). In dit huwelijk zien we liefde zoals die van Hosea- een liefde die rijkelijk uitgestort wordt op de bruid door haar bruidegom, zelfs als ze hem uitscheldt en beledigt, en haar plezier zoekt bij anderen (Hosea 2:14:23). We zien een volhardende liefde – liefde die nooit opgeeft, ongeacht hoe vaak de bruid wegrent naar afgoden om vreugde te vinden die alleen te vinden is in de ware Bruidegom (Romeinen 8:38-39). We zien een adembenemende, onverklaarbare opofferende liefde – opoffering tot de dood door de bruidegom om zijn bruid te bewaren. De bruid die dat geschenk dagelijks van minder waarde lijkt te vinden in vergelijking met de onbelangrijke aardse behoeften. Behoeften waarvan ze verwacht dat Hij daar vandaag in voorziet. (Romeinen 5:8, Jesaja 53:1-12).

Dit is geen mooi plaatje. Maar, paradoxaal genoeg, is het toch wel een adembenemend mooi plaatje. Iemand wil mij najagen, beschermen, vergeven en omarmen, zelf als ik hem dagelijks negeer, en misschien zelfs beledig door mijn gedachten en daden? Iemand wil vechten tot de dood om mij te redden, zelfs wanneer ik uren of dagen achter elkaar nauwelijks zijn bestaan erken? Waarom doet dit mij niet constant naar adem happen door hoe wonderlijk dit alles is? Hoe meer God bereid is om te vechten om Zijn liefde te tonen, hoe mooier deze liefde wordt.

Waarom gaf God jou het huwelijk?

“God schiep het huwelijk niet om het leven gemakkelijk te maken, maar om een liefde te ontplooien die nooit ontdekt kan worden in een ‘land van gemak’.”

Het huwelijk -  en alle moeilijke dingen die we in dit leven ervaren – is een middel dat God heeft ontworpen om ons te helpen de onmetelijke glorie van oprechte liefde diep in ons op te nemen. We zouden deze schoonheid en diepte nooit zien als we een gemakkelijk pad bewandelden. Volhardende, inspannende en overwinnende moeite, gevoed door de ondersteunende kracht van onze God en Schepper brengt uiteindelijk diepe vreugde en voldoening die egoïstische, verwennende ‘gemakkelijke’ liefde nooit zou ervaren of tonen. Het mooiste beeld dat we daarvan hebben is het kruis. Prijs de Heer dat Jezus niet verwacht had dat het huwelijk met Zijn bruid gemakkelijk zou zijn. Maar omdat Hij trouw was in het zwaarste, lelijkste huwelijk allertijden, mogen wij nu genieten van eeuwige vreugde.

Is ons huwelijk moeilijk? Als er enige vorm van misbruik is, zoek alstublieft hulp! Betrek er onmiddellijk anderen bij. Maar als de moeilijkheid zijn wortels heeft in dezelfde soort zondige zelfzuchtigheid die in ons allemaal te vinden is, zou God je dan niet aan het oproepen zijn om het wonder van de diepte en schoonheid van echte opofferende liefde te tonen?. 

In het huwelijk roept God je op om de liefde te tonen die God aan jou getoond heeft, aan die bijzondere persoon, gemaakt naar Zijn beeld, waaraan Hij je verbonden heeft. God heeft je niet aangemoedigd om al je voldoening te zoeken bij je echtgenoot – alleen God kan de bron zijn van je voldoening. Maar God heeft je opgeroepen om je echtgenoot en anderen te tonen hoe Gods liefde eruitziet. Niet de liefde tussen volmaakte mensen, maar genadevolle, geduldige en vergevende liefde. Liefde zoals die van Christus. Wat een hoge en heilige roeping. Echtgenoten en echtgenotes die dit begrijpen, zullen ondervinden dat de moeilijkste dingen die ze samen doormaken, werkelijk de mooiste en de meest heiligmakende zijn.

Adrien Segal (@AdrienSegal) woont in Minneapolis, samen met haar man Rick. Zij zijn lid van Bethlehem Baptist Church en werken samen met Bethlehem College & Seminary. Ze hebben samen vier zonen en vier kostbare kleinkinderen.

Dit artikel verscheen op 7 maart 2016 op Desiring God (www.desiringgod.org) onder de titel 'Did you expect your marriage to be easy'. Het artikel en is met toestemming vertaald